Skyrim is een vloek. Gekocht op de dag dat hij uitkwam heb ik het spel nu al zo’n 100 uur gespeeld. Wat had ik allemaal in die tijd kunnen doen? Ik had een nieuw eigen spel kunnen maken. (Daar ben ik overigens mee bezig.) Ik had drie keer zo lange Sinterklaas gedichten kunnen schrijven. Of ik had meer tijd kunnen besteden aan het innovatiecontract voor de topsector Creatieve industrie (waar, met dank aan Remco Veltkamp van de Universiteit Utrecht en Jan Willem Huisman van Ijsfontein, gaming een belangrijke rol in speelt).
Maar in plaats hiervan heb ik rondgelopen in Skyrim. Waarom? Ik heb de hoofd quest allang uitgespeeld. Ik ben hoofd van de Companions en Arch-Mage (wat wel een beetje gek is voor iemand die alleen van twee-handige wapens houdt). En eigenlijk erger ik me constant aan het spel. Ik erger me aan de lange laadtijden. Ik erger me eraan dat het te donker is in de grotten waardoor ik niet goed zie waar ik heen ga. Ik erger me aan het feit dat de winkeliers maar een beperkte hoeveelheid geld hebben zodat ik niet al mijn gevonden voorwerpen kan verkopen.
Warme bronnen
Wat drijft mij dan? Is het de goede leercurve die mij in de Flow houdt? Nee, want het spel wordt al snel veel te eenvoudig als je zorgvuldig speelt. Ik speel het nu op master level en het is nog steeds niet uitdagend. Is het de beloningstructuur? Nee, want ik heb hopen geld waar ik niets mee kan doen. En alles wat ik vind is waardeloos. Is het de verhaallijn? In het begin wel een beetje, maar erg diep is die niet en er zijn geen moeilijke beslissingen. Is het de prachtige wereld waarin je ondergedompeld wordt? Dat speelt zeker mee. Zelfs na 100 uur spelen vind ik nog nieuwe plekken die er interessant uitzien, zoals de warme bronnen, en de geweldige watervallen waar je vanaf kunt duiken alsof je Assassin’s Creed speelt. Maar er is geen sprake van escapism. Ik kan eenvoudig met het spel ophouden en het een aantal dagen laten liggen.
Koffie met trollen
Nee, de reden dat ik blijf spelen is dat ik de makers wil verslaan. Ik wil een character opbouwen dat sterker is dan de makers voor mogelijk hielden. Een character waar geen tegenstander tegenop kan. Met een wapenuitrusting die door de juiste combinatie van skills en enchantments zo sterk is dat de meeste tegenstanders me niet meer kunnen verwonden en ik gewoon tussen de trollen kan blijven staan en koffie kan gaan drinken zonder dood te gaan. Een character dat alle schreeuwen en spreuken kent, alle sloten kan openen, en kan doen waar hij zin in heeft.
Ontwerpfout
Maar Skyrim bevat een ontwerpfout. In elke skill kun je niet verder komen dan niveau 100. En dat is de reden dat ik er nu mee op ga houden. Vechten heeft geen zin meer want mijn two-handed skill is maximaal. Evenzo mijn heavy armor skill, blocking skill, en vele andere. Ik kan mijn wapenuitrusting niet verder versterken en heb de beste enchantments. Het heeft dus geen zin meer. Ik kan mijn personage niet meer verbeteren. Skyrim heeft haar glans verloren. De vloek is ten einde. (Nu maar hopen dat de uitbreidingen dit niet corrigeren.)
